Londen kan bogen op een behoorlijk aantal angstaanjagende spookverhalen en een handvol verhalen met een macabere ondertoon, maar geen enkel verhaal doemt zo op als de beruchte schaduw van Jack the Ripper. Hij is de meest beruchte seriemoordenaar en het meest onopgeloste mysterie van de hoofdstad, met een iconische bijnaam die in de straten van Victoriaans Londen in angst wordt gefluisterd.
Zijn moorden stonden bekend als gruwelijk en zijn legende is in de afgelopen 136 jaar alleen maar gegroeid en heeft aanleiding gegeven tot ontelbare onderzoeken, samenzweringen en af en toe een debat in de kroeg. Whitechapel staat vol met kooky-spooky rondleidingen die deze legendarische theorieën onderzoeken. Zijn onbekende identiteit is een groot deel van zijn mystiek, dat wil zeggen, tot nu…
Eeuwenoud mysterie, opgelost door de wetenschap…
Er zijn een paar doorbraken geweest in de zaak Jack the Ripper, maar nu hebben we tastbaar wetenschappelijk bewijs. Deze recente ontdekking komt van een 100 jaar oude sjaal, vermoedelijk van slachtoffer Catherine Eddowes.
Onderzoeker Russell Edwards beweert dat hij de man achter de mythe heeft ontmaskerd met een beetje hulp van genealogen. Een Poolse kapper genaamd Aaron Kosminski was een van de beroemde Jack the Ripper verdachten en dit nieuwe onderzoek matchte DNA van de stof met een levend familielid van Kosminski. Deze ontdekking heeft zelfs geleid tot hernieuwde oproepen voor een gerechtelijk onderzoek om de zaak eindelijk af te sluiten. Dit is echter niet zonder nadelen of kritiek van sceptici.
Kosminski was een Poolse immigrant die destijds als hoofdverdachte in Whitechapel woonde en later in 1891 werd opgenomen in Colney Hatch Lunatic Asylum (zie foto hieronder), waar hij bleef tot zijn dood in 1919. Hedendaagse politiefunctionarissen identificeerden hem zelfs als verdachte, maar sluitend bewijs ontbrak.
En hoewel dit DNA-bewijs overtuigend is, is het de moeite waard om op te merken dat er in de zaak van Jack the Ripper door de jaren heen heel wat vingerwijzingen zijn geweest. Van de kunstenaar Walter Sickert tot nog meer bizarre en vergezochte theorieën, waaronder de verdenking van de koninklijke familie, het werd een fenomeen, met sommige hedendaagse sektes die nog steeds nieuwsgierig zijn naar de waarheid.
Zoals hierboven vermeld, twijfelen critici aan de relevantie van de wetenschap achter dit meest recente onderzoek, omdat het een methode gebruikte die alleen onderscheid kan maken als twee monsters niet verwant zijn – informatie die bijna onmogelijk aan iemand te koppelen is.
Bovendien wordt de geldigheid van het bewijs in twijfel getrokken, omdat velen geloven dat het nooit bewijs is geweest. En zelfs als dat wel zo was, moet er rekening worden gehouden met manipulatie en besmetting.
Dus hoewel dit onderzoek overeenkomt met een van de hoofdverdachten, betwijfelen we of dit het laatste hoofdstuk zal zijn in het verhaal van de Ripper; gewoon weer een nieuwe wending in het beroemdste mysterie van Londen.