De treinen van de Londense ondergrondse lijken een beetje op de figuurtjes uit Toy Story, als je er goed over nadenkt. Luister even naar me, oké? Ze zijn geliefd, er wordt voor ze gezorgd, er wordt (vaak) over ze geroddeld en (minder vaak) over ze geroddeld; en dan verschijnt er prompt iets nieuws, snellers en glanzender en ze worden sneller vergeten dan je ’tot in het oneindige’ kunt zeggen. Maar waar komen die gepensioneerde metrostellen terecht als Londen het zat is om ermee te spelen? Sommige worden opgepikt door particuliere kopers, tentoongesteld in musea of – als ik het zo mag zeggen – naar de schroothoop gestuurd; maar er zijn ook gelukkige locomotieven die hun dagen slijten op een prachtig afgelegen eiland, op slechts een paar hink-stap-sprong veerboottochten van de Franse kust.
Alderney is een charmant kanaaleiland, slechts drie vierkante mijl groot. Alderney wordt vaak overschaduwd door zijn iets grotere buren, Jersey en Guernsey. Er wonen iets meer dan 2000 mensen en er is maar één spoorlijn die gepensioneerde Northern Line-treinen gebruikt om inwoners en toeristen over het eiland te vervoeren. Wie had dat gedacht?
De Alderney Railway
De Alderney Railway gebruikt originele Northern Line wagons die tussen 1959 en 2000 in Londen reden. De wagons, die passagiers tussen Braye Beach en Quesnerd Lighthouse op het eiland vervoeren, zijn perfect bewaard gebleven en zijn nog steeds voorzien van een oude Londense metrokaart en het klassieke Londense metrologo. Behalve dat ze nu op een diesellocomotief rijden, zijn de treinen zelf niet veel veranderd. Maar de omgeving waarin ze nu rijden vormt een groot contrast met een donkere tunnel onder de straten van Londen.
De Alderney Railway raast langs stranden, historische plekken en nog veel meer moois om je aan te vergapen. Het is de enige werkende spoorlijn op de Kanaaleilanden, dus het is nogal wat. De lijn werd in 1847 geopend door koningin Victoria en prins Albert en werd oorspronkelijk gebruikt om stenen van de ene kant van het eiland naar de andere te vervoeren. Tegenwoordig is het een historisch juweeltje in de schatkamer van de Kanaaleilanden en zeker de moeite waard om te nemen als je in de buurt bent.
