Modderscharrelen – door de dikke, slibrijke oevers van de rivier de Theems op zoek naar historische schatten was ooit voorbehouden aan een handjevol toegewijde enthousiastelingen. Vandaag de dag is het een van de meest gewilde bezigheden in Londen, met een wachtlijst van meer dan 10.000 kandidaten die strijden voor de kans om hun handen (en laarzen) vies te maken.
Wat heeft deze modderige bezigheid veranderd in de meest exclusieve hobby van de stad?
Wat is ‘mudlarking’ en waarom is iedereen in Londen erdoor geobsedeerd?
De term ‘mudlark’ verwees oorspronkelijk naar verarmde Londenaren in de 18e en 19e eeuw die de Theems voor alles wat ze konden verkopen.
Vandaag de dag zijn de mudlarks echter eerder amateurarcheologen, geschiedenisliefhebbers of beïnvloeders van de sociale media dan wanhopige aaseters.
De Theems, met zijn 95 mijl aan getijdenrivieroever, is de langste archeologische vindplaats in Londen – Een plek waar eeuwenoude voorwerpen, geconserveerd in het zuurstofarme slib, er bijna als nieuw uit kunnen komen te zien.
Waarom is de wachtlijst voor ‘mudlarking’ zo lang?
De pandemische lockdowns van 2020 brachten een nieuwe golf van belangstelling voor mudlarking. Door deze populariteitsgolf verdubbelde het aantal vergunninghouders tussen 2019 en 2022. Gealarmeerd door de impact op de rivieroever en het risico om historische artefacten te verliezen door onervarenheid of onachtzaamheid, heeft de Port of London Authority (PLA) nieuwe aanvragen gepauzeerd en onderzoek gedaan naar duurzaam mudlarking.
Het resultaat: een maximum van 4.000 vergunningen en een wachtlijst die al snel opliep tot meer dan 10.000 gegadigden.
De nieuwe vergunningsbeperkingen hebben veel veteraan wadlopers kapot gemaakt. Voor sommigen is wadlopen meer dan een hobby. Maar natuurlijk is wadlopen ook niet voor bangeriken. Het strand is glad, de modder is diep en de rivier is op sommige plaatsen nog vervuild – vandaar de reputatie als “de smerigste hobby van Londen”. Maar voor degenen die bereid zijn om de modder te trotseren, zijn de beloningen tastbaar: een directe, modderige handdruk met de geschiedenis en de mogelijkheid om een verloren schat bloot te leggen die al eeuwenlang geen daglicht heeft gezien.
Nu de wachtlijst is gesloten en er slechts langzaam nieuwe vergunningen bijkomen, is de toekomst van mudlarking onzeker. De PLA probeert, in samenwerking met musea en archeologen, een evenwicht te vinden tussen publieke belangstelling en behoud.
De smerigste hobby van Londen is nu de meest begeerde, dankzij sociale media, een dorst naar geschiedenis en de onweerstaanbare aantrekkingskracht van het vinden van schatten in de oude modder van de stad.