ICCO, een geliefde favoriet van Camden Punks en Warren Street-studenten, draait al sinds de millenniumwisseling mee in de pizzascene van Londen en kan zich meten met een aantal van de beste plekken in de stad voor een slice. En deze maand, op een drukke hoek van de Soho-straat, is ICCO’s familie uitgebreid met een derde broer of zus. Ik ben vaak genoeg op deze keien en kuilen geweest, dus hoe kon ik me met mijn eigen zaken bemoeien en niet even een kijkje komen nemen?
ICCO’s ongecompliceerde mantra is no-nonsense: verse pizza, goede prijs en een warme focus op de mensen die langskomen. En de eerste indruk stelt niet teleur. Veel pizzeria’s in Soho zijn te zeer verstrikt in een boujedecor en donkere sfeerverlichting. Verfrissend genoeg heeft deze nieuwe zaak alleen ramen aan de voorkant, chromen barkrukken in de stijl van een milkshakebar, puur witte verlichting en schone tegels.
De binnenkant
Zoals ik al zei, heeft de zaak een verfrissend eenvoudige, schone en uitnodigende entree. Je gaat de deur door en staat meteen voor de toonbank, wat je dat lastige loopbruggetje bespaart dat je bij veel pizzeria’s moet doen om je bestelling binnen te krijgen. In de stijl van een echte pizzeria staat de chef-kok frontaal in het zicht terwijl hij de vers bereide pizzabodems rolt, omdraait en klaarmaakt voor bereiding, wat bijdraagt aan het levendige, authentieke gevoel van het nieuwste ICCO-filiaal. Het gastpersoneel is geweldig en attent, maar als iemand die jarenlang in de detailhandel heeft gewerkt, is dit een vriendelijke herinnering van een Secret London-schrijver om rekening met ze te houden, want een beetje verstand gaat een mijl in gastvrijheid. De nieuwe ICCO zal een van de laatst geopende plekken in Soho zijn voor goed warm eten, met late openingstijden vanaf elke woensdag.
Ik vroeg me af of er mogelijkheden zijn voor meer barkrukken waar de ruimte ongebruikt is, maar als pas geopende pizzeria is er tijd om de mogelijkheden te onderzoeken. Ik kijk ook rond en vraag me af of er vuilnisbakken moeten staan voor klanten om de gastheren te helpen de zaak schoon te houden; vermoedelijk ligt deze verantwoordelijkheid bij het personeel.
Het eten
De belangrijkste reden dat we hier allemaal zijn. Ik ben fan van de Fitzrovia (Warren Street) vestiging. En ik ben blij dat ze de winnende formule voor verse pizza hebben meegenomen naar het zonnige Soho. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: de pizza is heerlijk. Een perfecte balans tussen een zachte, bloemige bodem en heerlijk warme toppings. Ik had ook een heerlijke milkshake (precies de perfecte dikte), plus een portie knoflookdeegballetjes. Hoewel de knoflookdip me eerlijk gezegd niet verraste, is het de perfecte reddingscocktail.
De pizza zelf kan wedijveren met de pizza’s van landelijk bekende ketens (zoals Zizzi en Pizza Express), hoewel ik niet kan liegen als ik zeg dat het niet echt een traditionele Napolitaanse pizza is zoals veel andere pizzeria’s in Soho bieden. Dit is, denk ik, de perfecte pizza voor huiselijke, verse no-nonsensess.
Mijn ogen waren vandaag groter dan mijn buik, dus ik nam het dessert (een voorverpakte chocoladetaart) mee naar huis. Het was de perfecte redding voor een koelkastroof om 1 uur ’s nachts.
Hoewel ik koos voor een vrij eenvoudige maaltijd, is het menu (hoewel beknopt) all-inclusive: er is halal vlees, veganistische vervangingsopties en gezondere opties, zoals verse fruitsmoothies.
De hele ervaring
Het wordt tegenwoordig steeds duurder om uit eten te gaan en Soho heeft al lang niet meer de reputatie van goedkope plekken waar je onderweg iets kunt krijgen. Het is ook moordend om ’s avonds of ’s nachts een plek te vinden om binnen te zitten. Dit echt goedkope, budgetvriendelijke ethos is dus meer dan welkom; ICCO is de redder van Soho. Het is echt goedkoop maar goed (niet “betaalbaar”, wat een leugenachtig modewoord is voor niet-extortioneel), en met de mogelijkheid om ’s avonds binnen te zitten, zal dit een prachtige manier zijn om de kroeg af te sluiten in het holst van de winter.
Het systeem werkt eenvoudig door te bestellen en te betalen aan de toonbank, en dan plaats te nemen met een van die buzzy-flashy (technische term) dingen die je waarschuwen wanneer je bestelling klaar is om op te halen. De ouderwetse vibe van de esthetiek past bij de (weifelende) manier van bestellen, gasp, in persoon met een mens, maar het behoudt die persoonlijke touch die het bestellen via schermen heeft gedood. Ik heb het al eens gezegd, maar ik ben benieuwd hoe de tafels worden afgeruimd en schoongemaakt als het zaterdagavond een drukte van belang is. Ik zal het uitzoeken; je kunt er zeker van zijn dat ik terug zal komen.
Ik kwam langs in de rustige stilte van een doordeweekse dag halverwege de ochtend, wanneer Soho slechts bestaat uit een paar kantoormedewerkers, vuilnismannen, bezorgers en personeelsleden die open zijn. Toen ik vertrok, begon het lunchpubliek al snel in de rij te staan, omdat de wijk wakker werd voor toeristen en vaste klanten. Ik heb genoten van de ervaring en ben meer dan vol en tevreden weggegaan (zo niet klaar voor een dutje).